Peranan DBP dipersoalkan

Utusan Online

Oleh AZMAN ANUAR (WARTAWAN UTUSAN)

KEPADA kakitangan Dewan Bahasa dan Pustaka kritikan Ahli Parlimen Gerik, Datuk Dr. Wan Hashim Wan Teh terhadap Jawatankuasa Istilah badan pembina bahasa itu cukup memedihkan hati.

Pengerusi Institut Terjemahan Negara Malaysia itu mempunyai alasan untuk mengatakan Jawatankuasa Istilah DBP mengalami kemandulan minda kerana gagal mewujudkan istilah-istilah baru bagi memperkasa bahasa Melayu.

Sebenarnya peranan DBP sudah lama dikritik. DBP dilihat gagal dalam usaha untuk mengatasi penggunaan bahasa rojak jika jawatankuasa itu hanya menyeduk istilah bahasa Inggeris menjadi istilah baru dalam bahasa Melayu.

Minggu lepas Pengerusi Lembaga Pengelola DBP, Datuk Johan Jaaffar mengatakan agensi bahasa itu berdepan dengan peranan yang semakin mencabar. Katanya, kedudukan bahasa Melayu sebagai bahasa kebangsaan tidak difahami termasuk ada pihak mempertikai fungsi dan peranan DBP.

DBP perlu berhati-hati dalam memilih istilah. Kita bimbang istilah bahasa Inggeris yang seolah-olah sudah menjadi ‘bahasa ibunda’ dan lingua franca globalisasi akan mengetepikan istilah bahasa Melayu seperti mana bahasa rasmi negara kita ini mengetepikan bahasa suku tertentu seperti bahasa Banjar, Rawa dan Minang.

Istilah

Jika kita tidak berhati-hati istilah bahasa Melayu juga boleh mengalami kepupusan. Maknanya kewujudannya tidak dihargai dan dirasai.

Sejak ditubuhkan setahun sebelum merdeka, fungsi utama DBP ialah merealisasikan dua rancangan besar iaitu melalui pembinaan bahasa dan pengembangan bahasa.

Ketika menyambut ulang tahun ke-50 DBP tahun lalu, Ketua Pengarahnya yang berdarah Minang, Datuk Dr. Firdaus Abdullah mengumumkan akan menstrukturkan semula DBP agar lebih berwibawa dan kembali dihormati oleh masyarakat.

Hakikatnya, usaha beliau itu belum mencapai tahap yang dijanjikannya. DBP kini berdepan dengan sedemikian hebat cabaran, yang bukan sahaja menimbulkan keraguan tetapi juga masyarakat mulai menanyakan makna peranan badan berkanun yang ditugaskan memartabatkan bahasa kebangsaan.

Secara jujur, DBP berada dalam dilema yang luar biasa. Semangat DBP yang dibina pada 1956 lahir di tengah-tengah kesedaran kebangsaan dan era nasionalisme linguistik perlu dihidupkan kembali.

Jika orang bijak pandai bahasa dan pakar-pakar bidang ilmu gagal mencipta istilah baru dalam bahasa Melayu, kita tentulah khuatir sekiranya orang mulai mengabaikan penggunaan bahasa rasmi negara.

Elok kita bertanya kepada warga pimpinan DBP, apa yang telah mereka lakukan untuk memastikan bahasa kebangsaan berada pada tahap yang kita mahukan.